ΓΙΑΤΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΚΡΟΚΕΤΕΣ
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένας σκύλος δεν τρώει τις κροκέτες του. Κάποιοι από αυτούς είναι πολύ απλοί , κάποιοι άλλοι όμως όχι. Θα τους αναπτύξουμε τον καθένα ξεχωριστά παρακάτω.
Κακής ποιότητας ξηρά τροφή
Στον σκύλο, όπως και στα περισσότερα ζωικά είδη , η όσφρηση και η γεύση παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της τροφής. Μια τροφή που έχει δυσάρεστη μυρωδιά ή γεύση για τον σκύλο μας, είναι λογικό ότι δεν του είναι καθόλου ελκυστική για να την καταναλώσει. Ή θα την τρώει, αλλά με μεγάλη δυσκολία. Τέτοια ζητήματα μπορεί να αντιμετωπίσουμε με τροφές που παρασκευάζονται με πολύ χαμηλά standards και πολύ πρόχειρο τρόπο παρασκευής. Με μόνο στόχο τους να πετύχουν πολύ ελκυστικές τιμές.
Επίσης κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί όταν υπάρχει αλλοίωση της τροφής από κακή συντήρηση και εκπρόθεσμη ημερομηνία λήξης της. Άλλοι λόγοι είναι η αποθήκευση της σε χώρους που υπάρχουν διάφορα χημικά που μπορεί να προσδώσουν περίεργες ή δυσάρεστες μυρωδιές. Όλες αυτές οι τροφές κανονικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την διατροφή του τετράποδου φίλου μας , όχι μόνο γιατί δεν του είναι ευχάριστη η κατανάλωση τους. Αλλά και γιατί οι περισσότερες από αυτές , αν όχι όλες , μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνες για την υγεία του .
Χορτάτος σκύλος δεν τρώει κροκέτες
Πολλές φορές προσκομίζεται στο ιατρείο ένας σκύλος , με την αιτιολογία ότι δεν τρώει την κροκέτα που του παρέχεται σε καθημερινή βάση . Κατά την εξέταση του διαπιστώνεται ότι αυτός ο σκύλος είναι σε άριστη θρεπτική κατάσταση ή ακόμα και πιο παχύς από το κανονικό. Το τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε τις περισσότερες φορές να το καταλάβουμε. Κάτι που ίσως είναι πιο δύσκολο να το καταλάβει ο ιδιοκτήτης του.
Μετά την λήψη του ιστορικού σε όλες αυτές τις περιπτώσεις διαπιστώνουμε ότι απλά η ποσότητα της τροφής που χορηγείται είναι πολύ περισσότερη από αυτή που χρειάζεται για να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του. Ή ότι ο σκύλος τρέφεται και από άλλες πηγές μέσα στην διάρκεια της ημέρας, όπως γείτονες , συγγενείς ή φίλους της οικογένειας. Και κατά συνέπεια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε στην τροφή που χορηγούμε , ούτε στον σκύλο μας. Είναι απλά θέμα διαχείρισης της διατροφής του μικρού μας φίλου.
Κακομαθημένος σκύλος
Ο σκύλος δεν έχει ποτέ σχέδιο να μας κάνει την ζωή δύσκολη. Αν προκύπτει σαν αποτέλεσμα κάτι τέτοιο , οφείλεται σε λανθασμένους δικούς μας χειρισμούς. Πολλές φορές μόλις πάρουμε ένα κουτάβι ξεκινάμε να το ταΐζουμε με την ξηρά τροφή που μας πρότεινε ο κτηνίατρος κατά την πρώτη μας επίσκεψη. Και όλα βαίνουν καλώς , μέχρι την στιγμή που το μικρό μας διαβολάκι , για λόγους που δεν είναι ποτέ σαφής , δεν θα θελήσει να φάει όλη την τροφή του. Είτε γιατί θέλει να παίξει περισσότερο μαζί μας , είτε γιατί του ήρθε πιο «βαρύ» το προηγούμενο γεύμα , είτε γιατί δεν είχε όρεξη βρε αδερφέ.
Και από εκεί ξεκινά η «καταστροφή». «Γιατί δεν έφαγε το κουτάβι;» « Μήπως έχει κάτι;» « Μήπως δεν είναι καλή η τροφή που διάλεξα;» «Να δοκιμάσω κάτι άλλο;» «Ας του δώσω λίγο από το φαγητό μας το σημερινό.». Και του δίνουμε μισό κεφτεδάκι με λίγο ρύζι. Το μυρίζει και πριν το δούμε το έχει φάει και μας γλείφει τα χέρια. Ε, δεν μπορούμε να αντισταθούμε , θα του δώσουμε λίγο ακόμα και το πρόβλημα αρχίζει να γεννιέται .
Τι κατάλαβε ο μικρός μας φίλος σε όλο αυτό το σκηνικό.. «Μου βάλανε να φάω την ξηρά τροφή μου , αλλά επειδή εγώ ήθελα να παίξω μαζί τους , αυτό τους ευχαρίστησε. Και για να με ανταμείψουνε μου δώσανε από το δικό τους φαγητό»…… Άρα δεν έχει παρά να το ξανά κάνει. Και θα το κάνει πάλι σίγουρα και όχι γιατί είναι νηστικός ή δεν του αρέσει το φαγητό του. Αλλά γιατί απλά θέλει να μας ευχαριστήσει και μόνο. Και κάπου εδώ το παιχνίδι της εκπαίδευσης του έχει χαθεί. Κάθε φορά που δεν θα τρώει την ξηρά τροφή εμείς θα του δίνουμε μαγειρεμένο φαγητό ή κονσέρβα και η άρνηση του να τρώει το φαγητό του, θα είναι πιο συχνή και σιγά σιγά θα γίνει και μόνιμη.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι , αφού επιλέξουμε μια καλής ποιότητας ξηρά τροφή να του την παρέχουμε δύο φορές την ημέρα πρωί και βράδυ, πάντα στο πιάτο του. Kαι αν κάποια φορά ή κάποιες φορές αρνηθεί να την φάει , καλό είναι να την παίρνουμε και να του την δίνουμε πάλι στο επόμενο γεύμα του. Είναι σημαντικό για την υγεία του να μάθει να τρώει καλά την ξηρά τροφή του. Όταν είμαστε σίγουροι ότι έχουμε ένα καλόφαγο ζώο, μπορούμε να του δίνουμε και κάποια λιχουδιά με μέτρο όμως. Χωρίς ποτέ αυτό να φτάσει στο σημείο να αντικαταστήσει την βασική του τροφή.
Ο σκύλος μας έχει πάρει λανθασμένα μηνύματα από εμάς
Ο κατοικίδιος σκύλος , ο πιστός μας φίλος δεν είναι άνθρωπος. Ο σκύλος είναι CANIS LUPUS FAMILIARIS, ενώ ο άνθρωπος είναι HOMO SAPIENS. Αυτό καθιστά τον τετράποδο φίλο μας πολύ διαφορετικό από εμάς. Τόσο στον τρόπο που λειτουργεί μέσα στις κοινωνικές ομάδες που ζει , όσο και στον τρόπο που αντιμετωπίζει εμάς τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα διαφορετικά ζωικά είδη με διαφορετικό τρόπο το καθένα. Ο σκύλος δεν έχει αυτή την δυνατότητα. Αυτό σημαίνει ότι οι τετράποδοι φίλοι μας , μας αντιμετωπίζουν σαν να είμαστε όμοιοι τους.
Ο σκύλος λοιπόν είναι αγελαίο ζώο και έχει κώδικες επικοινωνίας που καθορίζονται από κανόνες που διέπουν την δομή και λειτουργία των κοινωνικών ομάδων του. Με αυτούς τους κώδικες επικοινωνεί με όλα τα μέλη της αγέλης του και με τους ανθρώπους. Δεν μπορεί να προσαρμόζει κάθε φορά τον τρόπο επικοινωνίας ανάλογα με το αν απέναντι του έχει ένα όμοιο του ή μια γάτα ή έναν άνθρωπο.
Ο άνθρωπος όμως έχει την δυνατότητα να αποκωδικοποιήσει τον τρόπο επικοινωνίας του σκύλου και να προσαρμόσει τις πράξεις και τις κινήσεις του ώστε να επικοινωνήσει μαζί του.
«Γιατρέ ο σκύλος δεν τρώει κροκέτες, αλλά προτιμάει να φάει αυτό που τρώμε εμείς , ακόμα και λαχανικά ή φρούτα». Πολύ ταχτικά ακούμε τους ιδιοκτήτες να μας λένε κάτι παρόμοιο . Αυτό που συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση είναι το εξής. Ο σκυλάκος ήρθε στην οικογένεια μας σε μικρή ηλικία , όπως συνήθως και βρήκε εκεί τα μέλη της οικογένειας μας , τους οποίους από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκε ως την αγέλη του. Του βάλαμε στην αρχή να φάει τις κροκέτες του και τις τίμησε με τον καλύτερο τρόπο.
Κάποια μέρα όμως , εκεί που τρώγαμε την μπριζόλα μας, κάποιος από την οικογένεια σκέφτηκε να δώσει ένα μικρό κομματάκι από το φαγητό του στον μικρό μας τετράποδο φίλο. «Έλα μωρέ και τι έγινε;». Αυτό που κατάλαβε ο μικρός μας φίλος εκείνη τη στιγμή είναι λίγο πιο σύνθετο. Ενώ η αγέλη του κάθισε να φάει , κάποιο μέλος της , ανώτερο από αυτόν στην ιεραρχία, του παραχώρησε ένα μέρος του φαγητού του. Κάτι που μπορεί να συνέβη κατά την εκτίμηση του μόνο για ένα λόγο. “Τον φοβήθηκε και του έδωσε να φάει λίγο από την τροφή του”. Και κατά συνέπεια “ίσως να μπορεί και ο ίδιος να ανέβει μελλοντικά στην ιεραρχία της αγέλης και γιατί όχι κάποια μέρα να γίνει και αρχηγός της !!!”
Συμπεράσματα
Και τι πρέπει να συμβεί για να προχωρήσει αυτό το σενάριο;; Πολύ απλά πρέπει να κάνει ο μικρός μας φίλος ότι κάνουν και τα άλλα μέλη της αγέλης . Και φυσικά πρέπει να τρώει ότι τρώνε !! Βασικότατο…. Φασολάκια λαδερά , Ιμάμ , καρπούζι, φρούτα ή ακόμα και ξηρούς καρπούς!!! Έτσι σταματά να τρώει την τροφή του , παρότι είναι καταλληλότερη από όλα αυτά και αρχίζει να τρέφεται σαν Homo sapiens .
Άρα, δεν παραχωρούμε ποτέ το φαγητό μας στον σκύλο μας, κυρίως αν ο σκύλος δεν τρώει κροκέτες. Ο σκύλος μας ακόμα και αν φάει από το δικό μας φαγητό , θα φάει στην θέση που τρώει και στην προκαθορισμένη ώρα του. Αυτό θα βοηθήσει να καταλάβει πρώτα απ’ όλα ότι είναι κατώτερος στην ιεραρχία της αγέλης. Και θα πρέπει εκεί να παραμείνει. Δεν είμαστε δηλαδή διατεθειμένοι να του παραχωρήσουμε την θέση μας.
Έτσι σιγά σιγά θα κατανοήσει ότι την ώρα που εμείς τρώμε αυτός δεν τρώει και το δικό του φαγητό είναι μάλλον διαφορετικό από το δικό μας. Οπότε δεν θα έχει κανένα λόγο να κάνει «επανάσταση» μιας και θα έχει καταλάβει ότι η θέση του στην αγέλη δεν μπορεί να αλλάξει. Όπως καταλαβαίνουμε και αυτό το πρόβλημα μπορεί να ξεπεραστεί, αρκεί να φερθούμε στον μικρό μας φίλο ως Homo Sapiens. Που μπορεί να κατανοήσει τους κώδικες επικοινωνίας του Canis Lupus familiaris. Το ερώτημα όμως είναι , μπορούμε;;;;;
Όλα τα παραπάνω μπορεί να ευθύνονται που ο σκύλος μας δεν τρώει κροκέτες. Η σωστή διαχείρισή τους μπορεί πολύ εύκολα να αποτρέψει την εκδήλωση αυτής της συμπεριφοράς ή και να την διορθώσει αν χρειαστεί.