Ο σκύλος μου κάνει εμετό: Τι να κάνω;

Ο σκύλος σας μπορεί να κάνει εμετό για πολλούς και διάφορους λόγους . Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι σοβαροί και να χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης , αλλά κάποιοι άλλοι μπορεί να είναι λιγότερο ή και καθόλου επικίνδυνοι για την υγεία του και σαν τέτοιοι δεν απαιτούν κάποια σοβαρή παρέμβαση από εσάς . Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορείτε να διακρίνεται σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να παρεμβείτε ώστε να αποτρέψετε την έκθεση της υγείας του σκύλου σας σε κίνδυνο.

Τι είναι ο εμετός ;

Ο εμετός είναι η βίαιη αποβολή του γαστρικού περιεχομένου από το στόμα. Μπορεί να περιέχει τροφή σε διάφορα στάδια πέψης , ανάλογα με το χρόνο που μεσολάβησε από το γεύμα , αλλά μπορεί να μην περιέχει καθόλου τροφή όταν αυτός συμβαίνει αρκετή ώρα μετά από αυτή , οπότε το στομάχι του είναι άδειο. Στην τελευταία αυτή περίπτωση ο εμετός μπορεί να είναι άσπρο αφρώδες υλικό ή κίτρινο υγρό σε μικρές συνήθως ποσότητες που αποτελεί μέρος του γαστρικού υγρού ή μπορεί να περιέχει αίμα, οπότε θα είναι κόκκινος ή εντερικό περιεχόμενο, οπότε θα είναι χολώδης πρασινωπός.

Εδώ είναι σκόπιμο να γίνει η διάκριση ανάμεσα στον εμετό και την αναγωγή. Η αναγωγή είναι μια διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας του πεπτικού συστήματος και συγκεκριμένα του οισοφάγου, που δεν σχετίζεται με τους μηχανισμούς πρόκλησης του εμετού. Αυτή συμβαίνει πολλές ώρες μετά την λήψη της τροφής και το περιεχόμενο της είναι η τροφή που κατανάλωσε το ζώο στο τελευταίο του γεύμα εντελώς άπεπτη . Οφείλεται σε μηχανικό πρόβλημα του οισοφάγου που έχει σαν αποτέλεσμα την αποθήκευση της τροφής σε μικρότερες ή μεγαλύτερες κοιλότητες που δημιουργούνται παρά φύσιν στο τοίχωμα του. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις η τροφή δεν φτάνει ποτέ στο στομάχι και δεν μπορεί να υποστεί την διαδικασία της πέψης. Ωστόσο παραμένει το θέμα της διάκρισης της από τον εμετό μιας και είναι πολύ διαφορετικό πρόβλημα.

Ποιοι είναι οι λόγοι που ένας σκύλος κάνει εμετό και πότε πρέπει να ανησυχείτε για αυτό ;

Οι λόγοι που ένας σκύλος μπορεί να κάνει εμετό είναι πάρα πολλοί. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι μέσα στα πλαίσια της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού ενός σκύλου και σαν τέτοιοι δεν πρέπει να σας ανησυχούν . Κάποιο άλλοι όμως αποτελούν διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού του σκύλου και αυτό τους κάνει περισσότερο ή λιγότερο ανησυχητικούς .

Ένας σκύλος λοιπόν, μπορεί να κάνει σποραδικά εμετούς, κάτι που δε θα πρέπει να μας ανησυχεί πάντα, μιας και αυτό μπορεί να οφείλεται στην προσπάθεια του οργανισμού του να καθαρίσει το στομάχι του από στοιχεία ξένα προς την τροφή του. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο εμετός συμβαίνει μεμονωμένα και χωρίς άλλα συνοδά συμπτώματα. Το ζώο είναι σε πολύ καλή κατάσταση και δεν παρουσιάζει καμιά διαταραχή στη λήψη τροφής και νερού. Επίσης πολλές φορές το σκυλάκι σας μπορεί να τρώει με επιμονή πράσινα χόρτα προκειμένου να κάνει εμετό, με σκοπό τον καθαρισμό του στομάχου από τέτοιες ουσίες. Επίσης ένας σκύλος μπορεί να κάνει εμετό μετά από έντονο βήχα. Μάλιστα μερικοί ιδιοκτήτες πιστεύουν ότι ο σκύλος τους έχει κάποιο ξένο σώμα στον λαιμό του το οποίο δεν μπορεί να βγάλει. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο βήχας είναι το κύριο σύμπτωμα που χρήζει αντιμετώπισης, ενώ ο έμετος που προκαλείται από αυτόν δε χρειάζεται να σας ανησυχήσει.

Πολλές φορές όμως ο έμετος είναι σημαντικό πρόβλημα για την υγεία του ζώου σας και θα πρέπει να είναι πρωταρχικό σας μέλημα να εντοπιστούνε τα αίτια που τον προκαλούν. Κάποια από αυτά τα αίτια είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά.

Έτσι λοιπόν αίτια που διαταράσσουν τη φυσιολογική λειτουργία του στομάχου μπορεί να προκαλέσουν γαστρίτιδα, η κλινική εκδήλωση της οποίας είναι ο έμετος. Κατανάλωση σκουπιδιών, αλλοιωμένων τροφίμων, τοξικών φυτών, τοξικών ή ερεθιστικών ουσιών, αλλά και η παρουσία παρασίτων στο στομάχι, λοιμώδη νοσήματα που οφείλονται σε ιούς βακτήρια ή μύκητες είναι κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν γαστρίτιδα και κατ’ επέκταση εμετό στο σκύλο σας.

Εμετός μπορεί να συνοδεύει και κάποιες ασθένειες με πολύ βαριές επιπτώσεις στην υγεία του κατοικίδιου σας, όπως η νεφρική ανεπάρκεια, παγκρεατίτιδα και βλάβη του ήπατος.

Σε μερικές περιπτώσεις, ο εμετός μπορεί να οφείλεται σε μηχανικό πρόβλημα του πεπτικού, όπως στροφή στομάχου, έμφραξη του εντέρου.

Η κολίτιδα είναι επίσης μια συχνή αιτία πρόκλησης εμέτου στο σκύλο σας.

Τα τελευταία χρόνια επίσης, είναι ιδιαίτερα αυξημένα τα περιστατικά δυσανεξίας σε κάποιο συστατικό της τροφής στα κατοικίδια και αυτό συχνά έχει σαν μόνη κλινική εκδήλωση τον έμετο.

Επιπλέον, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εμετός προκαλείται από κάποια νευρολογική βλάβη, όπως μέση ωτίτιδα, εγκεφαλικός όγκος, μηνιγγίτιδα, επιληψία, δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά.

Τέλος πολύ συχνά ο εμετός μπορεί να οφείλεται και σε βιαστική κατανάλωση τροφής ή σε υπερβολική ποσότητα τροφής ή στην έντονη άσκηση που ακολουθεί την λήψη του γεύματος.

Κατά γενικό πάντως κανόνα, η συμπεριφορά του σκυλιού σας είναι η καλύτερη ένδειξη για το αν πρέπει ή όχι να ανησυχείτε. Εάν το σκυλί σας συμπεριφέρεται κανονικά εκτός από τον εμετό, πιθανώς να πρέπει να περιμένετε λίγο περισσότερο για να δείτε τι συμβαίνει. Αν όμως το ζώο είναι σε κατήφεια ή αρνείται την τροφή, πρέπει να το πάτε για εξέταση.

Πως πρέπει να αντιμετωπίσετε ένα σκύλο που κάνει εμετό ;

Εάν λοιπόν, ο σκύλος σας κάνει εμετό αλλά δεν παρουσιάζει άλλα κλινικά συμπτώματα έχοντας μια μάλλον καλή γενική κατάσταση, τότε μπορείτε να περιμένετε λίγο ακολουθώντας αρχικά κάποια δίαιτα, πριν τον μεταφέρετε στον κτηνίατρο. Σκοπός αυτής της δίαιτας είναι να ηρεμήσει το στομάχι του ζώου και να ξεκινήσει σιγά- σιγά να δέχεται εύπεπτη τροφή σε μικρές ποσότητες. Πρέπει λοιπόν να στερήσετε το φαγητό από το ζώο σας για 12 ώρες και το νερό για τουλάχιστον 6 ώρες από τον τελευταίο εμετό. Μετά την συμπλήρωση της 6ωρης στέρησης νερού θα αρχίσετε να χορηγείται μικρές ποσότητες νερού (ένα κουταλάκι του γλυκού) κάθε μία ώρα και εφόσον το ζωάκι σας δεν κάνει πλέον εμετό μετά από κάθε χορήγηση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο σκύλος να θέλει να πιει νερό μόνος του και όχι με το ζόρι. Αυτή η διαδικασία θα συνεχιστεί μέχρι να συμπληρωθεί η 12ωρη νηστεία του σκύλου.

Στην συνέχεια αρχίζετε να χορηγείτε στο ζώο σας μικρή ποσότητα εύπεπτης τροφής (μια κουταλιά του καφέ ), κατά προτίμηση σε υγρή μορφή (κονσέρβα ή φακελάκι ) κλινικής δίαιτας κατάλληλη για το γαστρεντερικό του. Η συχνότητα αυτών των γευμάτων θα είναι κάθε μία με δύο ώρες για τουλάχιστον άλλες 24 ώρες. Η χορήγηση νερού θα συνεχιστεί στα διαστήματα ενδιάμεσα των γευμάτων με τον ίδιο τρόπο που ξεκινήσαμε. Επίσης απαραίτητη προϋπόθεση είναι το ζώο να θέλει να φάει από μόνο του και όχι με τη βία.

Όταν ολοκληρωθεί και αυτή η φάση, το επόμενο 24ωρο θα πρέπει να αυξήσετε την ποσότητα της χορηγούμενης τροφής (2 ή και 3 φορές περισσότερο ) και να αραιώσετε την συχνότητα των γευμάτων σε 3-4 ώρες. Εφόσον συμπληρωθεί και δεύτερο 24ωρο και όλα πάνε κατ’ ευχήν , μπορείτε και πρέπει για ένα ως τρία 24ωρα ακόμα να συνεχίσετε την διατροφή του σκύλου σας με κατάλληλη τροφή για το γαστρεντερικό είτε σε υγρή μορφή είτε σε ξηρή .

Εάν όλα πάνε καλά , τότε το ζώο σας μπορεί προοδευτικά να μπει στην κανονική του δίαιτα.

Αν όμως σε οποιαδήποτε φάση της δίαιτας αυτής το ζώο σας κάνει πάλι εμετό, τότε η μεταφορά του στον κτηνίατρο είναι επιβεβλημένη. Αυτός ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης θα χορηγήσει κάποια φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και εφόσον εντοπιστεί το αίτιο θα ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση του.

Επίσης, αν σε κάποιες περιπτώσεις ο σκύλος σας κάνει εμετό και αυτό συνδυάζεται με διάρροια, πολύ κακή διάθεση άρνηση λήψης τροφής και νερού, τότε πάλι επιβάλλεται να προσκομιστεί στον κτηνίατρο χωρίς καθυστέρηση για να διερευνηθεί και να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα.

Ποια η φροντίδα που απαιτεί ένα ζώο που κάνει συχνά εμετό ;

Τα σκυλάκια λοιπόν, που κάνανε κάποια φορά εμετό και αυτό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντιμετωπίστηκε σωστά και πλέον είναι απολύτως υγιή, χωρίς κάποιο άλλο πρόβλημα στο πεπτικό τους, δε θα χρειαστεί να τα βάλετε σε κάποια ειδική δίαιτα, εκτός από τη διόρθωση της διατροφής τους, εφόσον αυτή δεν ήταν η ενδεδειγμένη.

Σε αυτά όμως που φαίνεται να παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία στο γαστρεντερικό τους με αποτέλεσμα να κάνουν συχνά εμετούς, θα πρέπει να φροντίσετε να χορηγείτε, για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και για όλη τους την ζωή, κάποια ειδική διατροφή με στόχο τον έλεγχο αυτής της δυσάρεστης εκδήλωσης. Σε αυτή την επιλογή σας μάλλον θα χρειαστείτε την βοήθεια και του κτηνιάτρου σας.